Prolog

Obi-Wan, Anakin i Ahsoka zmierzali  w kierunku swoich pokoi w Świątyni Jedi. Podczas ostatnich obrad Rady mistrz Windu oskarżył ich o zamach na niego.
- Do mojego pokoju wtargnęły trzy droidy typu B-1 !!! - Wrzeszczał mistrz.
- Ale dlaczego to niby my to zrobiliśmy...? - Spytała Ahsoka.
- To bardzo proste: - Wyjaśnił Jedi - Was jest trzech, a droidy też były trzy. Poza tym, mieliście po co mnie zabić. Chcieliście przejąć władzę w radzie.
- Mistrzu - odezwał się Anakin - Powtarzam po raz ostatni: Żadne z nas by takiego czegoś nie zrobiło. A tak poza tym, przecież potrafisz świetnie walczyć. Mógłbyś od razu zabić te droidy.
- A jeśli bym spał...? - Odparł Mace.
- Jedi w każdej chwili gotowy na atak musi być. - Odezwał się Yoda.
- Mistrz Yoda ma rację. Jesteśmy wierni radzie, a każdy Jedi potrafi zabić najbardziej prymitywny typ droida. - Powiedział Obi-Wan.
- Sprawę tę zamknąć musimy. Trójka młodych Jedi zrobić tego nie mogła. Ktoś pułapkę zastawić na nas chce. - Sędziwy Jedi poprawił się na fotelu. - Skłócić. Czujni być musimy. A teraz odejdźcie do siebie w pokoju. - Zakończył temat mistrz.

***

- Znowu jakieś problemy... - Mruczał pod nosem Obi-Wan, gdy wchodził do swojego pokoju.
- Co się stało...? - Spytała młoda padawanka Obi-Wana, May Kenobi. To znaczy, May nie była w ani jednym procencie spokrewniona z Obi-Wanem. On znalazł ją na dolnych poziomach Corousant, gdy była jeszcze niemowlakiem. Wyczuł  w tym człowieku wielką aurę mocy, więc zabrał ją do zakonu. W wieku 7 lat mała May przybiegła do Kenobiego, wołając: ,,Zostanę twoją siostrzyczką!" i od tej pory nosiła nazwisko Kenobi. Była to 13 - letnia dziewczyna o długich blond włosach i niebieskich oczach. Ubierała się w biały kombinezon i miała 1 niebieski miecz świetlny. (Dobra, beznadziejny opis, ale lepiej nie umiem:( ). 
- Nic. - Zakończył temat Obi-Wan - Po prostu mistrz Windu znowu się na nas uwziął, i oskarża o zamach w postaci wpuszczenia do jego kwatery 3 droidów typu B-1.
- Naprawdę? - Odparła ze śmiechem dziewczyna - Nie martw się mistrzuniu. To kolejne oskarżenie typu kradzież skarpetek...
- No już naprawdę, nie przypominaj mi. - Powiedział Stejwończyk, którego twarz przybrała zielonkawy odcień.
- No dobra. Mi też chce się zwrócić śniadanie kiedy sobie o tym przypominam... - Zaczęła May i szybko napiła się wody. - Nieważne. Oskarżyli "Was" , czyli Aniego, Ahsokę i ciebie.? - Spytała.
- No a kogo innego? Mistrza Yodę? - Uśmiechnął się Obi (Skrót od Obi-Wana).
- No dobra. Mam za 5 minut trening grupowy, więc będę się zbierać. Pozdrów Ahsokę! - Krzyknęła Kenobi wybiegając z pomieszczenia.

*** 

Anakin nie mógł spać tej nocy. Nękały go sny o zamachu na Padme, podczas jej wizyty na Onderonie. Obudził się wcześnie i pobiegł do budynku rady Jedi. Wbiegł do pokoju Obi-Wana.

- Anakin? Co ty tu robisz? - Zdziwił się Kenobi, który właśnie jadł śniadanie.

- Mistrzu, zwołaj naszą czwórkę, musimy porozmawiać. To bardzo ważne! - Krzyczał nerwowo Skywalker.

- Spokojnie! Co ci się stało? - Spytał Stejwończyk wciągając makaron do buzi (Taak... jadł Spahetti na śniadanie).

-  Mam wizje. To bardzo ważne. Senator Amidala jest w niebezpieczeństwie!

- Czy te wizje... dotyczą śmierci...? - Spytał niepewnie Obi. 

- Chodzi o zamach. Na Onderonie. MUSIMY...

- Dobrze. Zaraz ich zawołam. Nie panikuj, bo to nie jest droga Jedi. Nie pozwolimy skrzywdzić pani senator. Mistrz Yoda na pewno nam pomoże. - Odpowiedział mu Kenobi i razem ruszyli po Ahsokę,May i Yodę.

__________________________________________________________

 Hej! Mam nadzieję, że prolog się podoba, i że ktoś tu w ogóle zajrzy. 

Nie zabijać mnie za błędy, bo to mój pierwszy rozdział :). NO dobra... 

niedługo powinien pojawić się rozdział 1.

Dedyk dla:

Wszystkich, którzy to przeczytali, a szczególnie dla Emily Tano, która była moją prawą ręką w zakładaniu bloga.

NMBZW!!!